So if your lonely, why'd you say you're not lonely

içgüdüsel bir şekilde ayakta kalmaya çalıştığım şu hayat

* "melom beraber gider hallederiz, korkma, merak etme" dediğinde bir tane özgem;
* youtube'da dolanırken yıllardır aşık olduğum çocukla gözlerimin önünde kurlaşan kızın "whistle for the choir" cover ını dinlediğimde herşeyi unutarak mutlu olabildiğimde;
*zor bir sınavdan sonra dorm'da türk kahvesini içtiğimde gunsumun;
*"hayatı pi'ye alın" sloganını her gördüğümde;
*fellini fimleri araken gözleri parlayarak "bak bu film çok güzeldir" diyerek kadınlar kentini verdiğinde mephistodaki çocuk;
*onun beni bir yerlere davet etmesini belleyip de "hoşçakal" deyip arabasına bindiğinde o;
*bir zamanlar çok sevdiğim adamın fotoğraflarını bulup "ben onla beraberdim, ne güzeldi" dediğimde ben;
*günlerce aradığım parçayı biraz önce tesadüfen indirmiş olan yasom "nasıl bir tesadüftür bu" dediğinde;
*bardak altlıklarına "güle güle" yazdığında ecem;
*gece öksürdüğümde elinde bir bardak suyla odama geldiğinde elif;
*annem arayıp çok sevdiğini söylediğinde bana;
*çok güzel bir ajanda alıp,dolma kalem aramaya başladığımda;
*hisar toplantısında saatlerce sinema üzerine konuştuktan sonra "seninle daha görüşücez" dediğinde dilek;
*me labında ayakta kaldığımda bana yer vermeye çalıştığında o ;
*o kadar işinin arasında rapor yazmama yardım ettiğinde emin;
*bülent ortaçgil dinleyip babamı aramak istediğimde ben;

yaşamaya değer oluyor. herşeyini paylaştıkların birden çıkabilir hayatından, selam verirsin arada, bazen onu bile yapmazsın, güzel anlarının başrolündekilerin içi boşalabilir, görüntüden ibaret kalabilirler, yapayalnız bile kalabilirsin, sonra birileri gelir boşlukları doldurur, belki yakında gidiceklerdir, onlar gittiğinde eskilerden biri gelir, birşeyleri özlemiştir, onları hatırlatmaya çalışır sana, hayat sürüp gider işte. anlık mutluluklar yaşamaya devam edersin, bir şekilde bağlanırsın hayata, bağlanmak istersin.