kanımda var şekerim elden ne gelir

televizyon seyrettiğim ve yemek yediğim anların çakışması bir tesadüf olamaz. evet ben yalnız başına yemek yerken televizyon seyretmeyi sevenlerdenim. ne izlediğimin hiç bir önemi yok bir de televizyonda gördüklerime fena halde kaptırıyprum kendimi. mesela kahvaltı ediyorum, derse geç kalmışım bir anda kendimi yerde plates yaparken buluyorum ya da çorbamı kaşıklarken "karar sizin" "itiraf ediyorum" itirazım var" tarzı programlardan birine denk geldiysem çok yüksek bir ihtimalle karısını aldatan adama saydırıyorum. bugün de ona benzer birşey oldu trt 4 ü açtım.baktım fransız bir adam azıcık birazcık türkçesiyle birşeyler anlatmaya çalışıyor. arada kalkıp muhteşem balkan parçaları çalıyor arkadaşlarıyla. yemeyi içmeyi bırakıp azım açık dinlemeye başladım. sırf kulağa değil göze de hitap eden richard laniepce yi. amanın ne güzel parçalar, ne yakışıklı adam yerinde duramazsın. balkananatolia ve kollektifistanbul diye iki albümleri varmış. koş al.

bu gece de balkan beat box adlı bir grup babylondaki konserinin hemen ardından badehanede çalıcak. düşünsene bi minnacık mekanda iç içe, onlar çalsın sen oyna. ama bir sürü sınavım ve akan burnumla "bu konser kaçmaz derim" lere aldırmadan kıçımı kırıp evde oturmaya mahkumum. al sana kaçan bir fırsat daha.