world of wonders

- 2 gün taşoda, çimler, bira, pek sevgili, uzun zamandır görülmemiş, çok özlenmiş eski dostlar.
-börekçide kahvaltı, bebekte kahve, bol bol yürüyüş.
-çimlere uzanış.
-ilk ve tek sahne deneyimimin grup arkadaşlarıyla 2 yıl aradan sonra hiç bişi değişmeden edilen sohbet.
-böğür böğür opeth söyleyen minicik, mühendis çocuk.
-emirin abisinin kediye havada taklalar attırması.
-evde geçirdiğimiz vakitler ve malzemelerimizi dikkatle kullanışlarımız.

demek zihnimi açtı benim ki 2 saat aralıksız dielektrik, kapasitör çalıştım. herbişeyi anladım. hiç mızmızlanmadım.

içim bir ferah ki sormayın. bir de world of vorkıraft (nasıl yazıldığını bilmiyorum, böyle okunduğundan bile emin değilim, sevdiceğe söylerken bu oyunun adını vörldof vorkıraft diyerekten çaktırmamaya çalışıyorum.) olmasa ne mutlu olucam ben.

sevgilisi olan insanlar wow'a bulaşmasın bence. ayrıca AE hocamız asu'nun dediğinden geldiğim gazla ekleyebilirim ki o oyunlardaki hayatlar sahte, orda kahramansın, gerçek hayat yorar seni sonra.

tamam sen benim kahramanımsın diyorum, dinletemiyorum.

wow sevgilileri ayırmak için tasarlanmış bir oyun bence. aman tuzağına düşmeyelim.